Cześć i czołem ;)
Zabrałam się za nie lada wyzwanie i z trudem ale skończyłam więc od razu tu wrzucam by się z Wami podzielić.
Prace przebiegały stopniowo, najpierw trzeba było poszperać w piwnicy i wyciągnąć lustro z ramy ;)
Potem powbijać gwoździki i naciągnąć nitki od jednego końca do drugiego i tak w kółko...
Kolejnym okropnym zadaniem było pocięcie materiałów na paski, co trwało w nieskończoność ;p
Jak już wszystko przygotowane , mogłam zacząć przeplatać, przeplatać, przeplatać co trwało parę godzin...
Aż w końcu się udało dobić do końca wyplatania ;) ale ;/ jeszcze zostało sporo pracy....
Trzeba wykończyć boki , pozaszywać miejsca supełków no i zdjąć dywanik z ramy, nie dało się inaczej więc trzeba było wyciągać kombinerkami wszystkie gwoździki ;p
Dywanik nie jest duży, ( nie miałam większej ramy ) technika niestety męcząca i monotonna
ale za to w pełni ekologiczna ;))) no i ta moc kolorów ;D
Jak Wam się podoba?
Miłego wieczorku ;)
Zajebisty! I tyle powiem o nim! A po za tym powiem jeszcze, że zajebisty pomysł na krosno z tej ramy! że też ja na to nigdy nie wpadłam, bo trzeba Ci wiedzieć, że oprócz garncarstwa to bym chciała bardzo gobeliny tworzyć! A teraz świat stał się łatwiejszy! Zajebiście! :}
OdpowiedzUsuńTo się cieszę, że Cie zainspirowałam :) To działaj!!! Czekam na Twoje kolejne wytwory ;))) Pozdrawiam :*
UsuńWitaj ;) dziękuje zatem za przypadkowe odwiedziny! ;) Skorzystam z Twojego zaproszenia i poszperam u Ciebie ;) Pozdrawiam
UsuńSwietnie wyszło :) Gratuluję cierpliwości. Ale opłacało się, będziesz miała teraz jedyny i niepowtarzalny dodatek. I co najważniejsze- funkcjinalny a nie taką "kurzołapkę" ;) Super efekt!
OdpowiedzUsuńDziękuje ! Też sobie gratuluje cierpliwości ;) Ohoho kurzojadów to u mnie bezliku ;P Pozdrawiam cieplutko
Usuńdzięki!!! przypomniałaś mi lata szkolne, kiedy tą techniką robiłam serwetki ;-) muszę kiedyś do tego wrócić ... pozdrawiam
OdpowiedzUsuń;) cieszę się ;) dziękuje za odwiedziny i miły komentarz . Pozdrawiam cieplutko !
UsuńBardzo mi się podoba , świetny dywanik :)Kiedyś nawet miałam takie krosno :)
OdpowiedzUsuń;) tyle jęczałam że tyle z tym zachodu ... a już kombinuje jak tu większe krosno zrobić ;) To dość wciągające zajęcie jednak, męczące ale wciągające ;) Dziękuje za komentarz i odwiedzinki ;) Pozdrawiam cieplutko!
UsuńWow! super pomysł...faktycznie wygląda na bardzo czasochłonne ale warto jeśli ma być taki świetny efekt :)
Usuńpozdrawiam ciepło
Wow! Ale wyczesany dywanik!
OdpowiedzUsuńSister poszalałaś, nie ma co :D
swoją drogą...
ładnie Ci się nudzi :PP
kiedyś dawno, dawno temu miałam pomysł na biznes...
OdpowiedzUsuńdostałam od rodziców taką nieprofesjonalną "tkaczkę" takie coś jak twoje tylko z trochę bardziej skomplikowanym patentem przeciągania nitek....tkałam i tkałam....i chciałam sprzedawać te moje dzieła przed płotem przechodniom:):):) nic z tego nie wyszło a teraz po wielu latach okropnie żałuję że tej tkaczki znaleźć już nie umiem....
Hihi ale się Tomek ucieszy, że jego dzieło ze starej ramy od lustra trochę podobne do bardziej profesjonalnego sprzętu do tkania;) Przykro mi że nie wyszło z tym biznesem ;/ i że nie możesz znaleźć tkaczki ;/ ale poszukaj w necie jest masa inspiracji , mój niestety dywanik jest wielkości wycieraczki do butów - bo taki rozmiar max mogłam uzyskać na tej ramie, ale widziałam też metodę na okrągły dywanik gdzie ramę stanowi zwykłe koło od hula-hop główne nici podporowe przecinają się i między nimi się zaplata dookoła dywanik wyjdzie większy ;) mi trochę zalega szmatek i myślę o kolejnym dywaniku, ale że nie mam hula-hopu to znalazłam metodę zaplataną i może skorzystam , mam link do tej metody to się w tym miejscu z Tobą podzielę może Cie zainspiruje ;) http://www.modabakeshop.com/2009/02/braided-rag-rug.html Pozdrawiam ;)
UsuńOj... to sie narobiłaś. Przesyłam swoje dzieło: http://aguniamojswiat.blogspot.com/2012/07/cos-z-niczego-czyli-dywanik-ze-szmatek.html
OdpowiedzUsuńBardzo fajny blog, juz wiem ze sobie poszperam tu troszkę:) Pozdrawiam.
A na ten dywanik na hula hop też mi ślinka cieknie.
Dziękuję ;D bardzo lubię przerabiać ciuchy / szmatki na coś ładnego ;D i muszę się znów zabrać za szyci bo tych szmatek już mi się tyle nagromadziło , że nie ma gdzie upychać ;p Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńBardzo fajny blog:) Podoba mi się to, ze można się tu nauczyć robić coś samemu. Pamiętam, że kiedyś widziałem takie laboratorium dentystyczne , które stawiało na ekologiczne rozwiązania. Mam na myśli wystój. I to co oni tam mieli było zniewalające. Nie było zwykłych fartuchów itp. Naprawdę super. A w ogóle wspominam o tym miejscu bo chyba też mieli taki dywanik. A swoją drogą też bardzo rzetelnie wywiązywali się ze swojej pracy;)
OdpowiedzUsuńPiękny...przypomina mi dzieciństwo, u mojej babci na wsi tez leżały takie chodniki, tylko w dużo większej skali, np 80x200 cm...babcia niestety już dawno nie żyje,więc nie mogę jej zapytać jak ona to robiła ale myślę,że technika była podobna ;) może i ja się pokuszę :)
OdpowiedzUsuńBardzo fajnie napisane. Jestem pod wrażeniem i pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńJak najbardziej ja również należę do osób, które bardzo chwalę sobie dywany i lubią je mieć. Tym bardziej, że jak widziałam w sklepie https://homecarpets.pl/ to ja właśnie w nim zdecydowanie znajduję najwięcej dywanów w moim guście.
OdpowiedzUsuń